Darek Bazaczek

Autor form prozatorskich, scenicznych i tekstów. Absolwent filologii polskiej UG. Utwory prozatorskie jego autorstwa były publikowane na łamach prasy literackiej, m. in.: „Jupiter”, „Migotania przejaśnienia”, „Autograf”, „Akcent”, „Topos”, Proza życia – antologia prozy współczesnej, „Akant”, „Nowe Pismo”. Jest też laureatem II Konkursu Literackiego UG (Gdańsk) i II Konkursu Literackiego im. Marka Hłaski (Wiedeń).

Premiery teatralne, które współtworzył to m.in.: Dziesięć obrazów naturalnej wielkości (scenariusz, teksty), reż. D. Siastacz, Teatr im. Gombrowicza Gdynia; Mistrz Piotr Pathelin (teksty), reż. E. Wojtaszek, Teatr im. Gombrowicza Gdynia; Drzwi numer jeden (scenariusz, teksty), reż. zespół, Rotunda Sopot; Spotkania Marty ze śmiercią (tekst), reż. zespół, HfG Frankfurt /Main; Dziewiąty kochanek Katarzyny Foster (scenariusz, teksty), reż. L. Bzdyl, Teatr Wybrzeże Gdańsk; Pokój do wynajęcia (tekst), reż. L. Bzdyl, Teatr Wybrzeże Gdańsk; Pernambuco (teksty), reż. M. Chilarecka, Teatr Wybrzeże Gdańsk; Śmierć komiwojażera (współpraca – teksty), reż. A. Ferency, Teatr im. Gombrowicza Gdynia, Szafa (scenariusz, teksty), reż. A. Hofman, Teatr Muzyczny w Gdyni; Kokaina wg Matki Witkacego (adaptacja tekstu, scenografia i kostiumy), reż. Elżbieta Mrozińska, Teatr Muzyczny w Gdyni.

Spektakle teatralne, recitale i piosenki jego autorstwa były prezentowane na scenach Teatru Narodowego (scena Teatr Mały) w Warszawie, Teatru Stara Prochownia w Warszawie, Teatru Montownia w Warszawie, Laboratorium Dramatu w Warszawie, Teatru Ludowego (scena Pod Ratuszem) w Krakowie, w Piwnicy Pod Baranami w Krakowie i innych. Produkcje filmowe, w których brał udział: Miasteczko naturalnej wielkości (scenariusz, współpraca reżyserska), reż. S. Gliński; Janek (współpraca scenariuszowa), reż. Piotr J. Lewandowski.

Jest również laureatem przeglądów i festiwali piosenek (jako wykonawca oraz autor tekstu i muzyki), m. in. XXV FPS Kraków 1990, OPPA Warszawa 1992. Kilka piosenek z jego tekstami zostało laureatkami Festiwalu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1997, 1998, 2002).

Tamtego niedzielnego wieczoru, gdy ustawili na chodniku przed domem kilka stołów i zapalili świece na białym obrusie, przyjemnie było siedzieć aż do świtu, mimo że butelki z domowymi alkoholami szybko zostały opróżnione. Pozdrawiali wesołymi okrzykami przejeżdżające samochody, machali do ostatnich nocnych autobusów, a każdy przypadkowy przechodzień był zapraszany do towarzystwa. Jeśli zabrakło nalewki czy zielonego wina, częstowano go jabłkiem, a gdy i te się skończyły – truskawkowym syropem od kaszlu.

Proza

Jego dorobek prozatorski to jak dotąd głównie spory zbiór opowiadań, z których kilkanaście było publikowanych na łamach prasy literackiej. W prezentowanych niżej wybranych przykładach przeczytać można fragmenty opowiadań, w tym fragment utworu Ostatni piękny widok, nagrodzonego w dwóch konkursach literackich i publikowanego w antologii polskiej prozy współczesnej oraz fragment jednej z powieści.

KIEROWNIK: Co było na śniadanie?

MŁODY: Był porywisty i ciepły wiatr, rozmazywał obrzydliwie chmury cienką warstwą na niebie, po niebieskiej serwecie rozłożonej na kuchennym stole spacerowała mucha, nietutejsza, nie widziałem jej nigdy przedtem, ulicą przechodził wysoki szczupły, ale garbaty mężczyzna, żwir chrzęścił pod podeszwami jego czarnych butów, zatrzymał się, rzucił oburącz duży niedopałek, bardzo duży niedopałek, tuż pod ogrodzenie naszego domu, poszedł dalej, po chwili poczułem niemal nieuchwytny zapach dymu, wieczorem odnalazłem to miejsce, ale niedopałka już tam nie było, to był duży niedopałek, pewnie ktoś go zabrał.

KIEROWNIK: Jak na śniadanie – mało witamin.

Teatr

Wśród utworów scenicznych autora są zarówno sztuki teatralne o dramatycznym rodowodzie jak i rozbudowane recitale piosenki aktorskiej ze scenariuszem na kilkunastu aktorów czy spektakle eksperymentalne lub monodramy. Powstało ich dotąd blisko dwadzieścia – niżej można przejrzeć wybrane przykłady takich prac z fragmentami tekstu.

DRUGI: A ja mam tylko pustkę w głowie.
Nic nie pamiętam… Tyle tylko, że obudziłem się w okolicy dziwnie mi nie znajomej; leżałem nagi w żółtym płaszczu ortalionowym pośrodku miejskiego klombu, pieniącego się od kwiatów i rozmaitych traw – z prawej opływały mnie płatki maciejki, z lewej przechodziły dostojne zastępy tulipanów, a z przodu ścieliły się połacie niebieskie i chmury, chmury, chmury… Bo ja leżałem twarzą do góry.

Tekst

W tym, co pisze, granica między formami często się zaciera, gdy wiersz staje się piosenką, piosenka – aktorską etiudą, a cykl takich etiud zmienia się w teatralne przedstawienie. To przenikanie się form sprawia, że określeniem „tekst” chętnie nazywa nie tylko teksty swoich piosenek, ale wszystkie swoje drobne utwory literackie – zwłaszcza te , które nie są dramatem lub utworem prozatorskim. Tekstami są więc także wiersze, drobne formy sceniczne, szkice scenariuszy filmowych i inne. Wśród poniżej przedstawionych przykładów są utwory, które z początku były częścią spektakli teatralnych, a z czasem stały się usamodzielniły i zaczęły żyć własnym życiem, inne zaś od początku były planowane jako piosenki i pokornie trwają w swoim przeznaczeniu.